جهت تعیین سطح اکسیژن خون بیمار ابتدا پالس اکسی متر را به انگشت بیمار وصل کنید و یک دقیقه صبر کنید تا عدد SPO2 خون بیمار نمایش داده شود و ثابت شود. این عدد بیانگر سطح اکسیژن خون فعلی بیمار می باشد. در صورتی که عدد SPO2 خون بیمار کمتر از 90 درصد باشد باید از دستگاه اکسیژن ساز استفاده شود. پالس اکسی متر را روی انگشت بیمار قرار دهید و نازال یا ماسک اکسیژن را روی صورت بیمار قرار دهید و دستگاه اکسیژن ساز را روشن کنید و فلومتر را بچرخانید تا گوی روی عدد 1 لیتر بر دقیقه قرار گیرد. 5 دقیقه صبر کنید و اکسیژن خون بیمار را روی پالس اکسی متر مشاهده کنید اگر اکسیژن خون بیمار به بالای 90 درصد رسید دیگر نیاز به افزایش جریان خروجی از دستگاه نیست اما اگر همچنان پالس اکسی متر، اکسیژن خون بیمار را کمتر از 90 درصد بود، فلومتر را روی عدد 2 لیتر بر دقیقه تنظیم می کنیم مجددا مراحل قبل را تکرار می کنیم تا اکسیژن خون بیمار به بالای عدد 90 برسد. در این وضعیت، دیگر نیاز به افزایش میزان اکسیژن خروجی از دستگاه نمی باشد.
تذکر: قبل از خواب شبانه بیمار، اکسیژن خون بیمار را بررسی کنید و دستگاه اکسیژن ساز را با استفاده از پالس اکسی متر تنظیم کنید. در پایان، فلومتر دستگاه را یک لیتر بیشتر تنظیم کنید چرا که در هنگام خواب، اکسیژن خون بیمار افت می کند و این یک لیتر اضافی به صورت پشتیبان، این افت را جبران می کند.
طول مجاز نازال مورد استفاده در دستگاه اکسیژن ساز خانگی 2 متر می باشد. اما بیمار میتواند در شرایط استحمام یا حرکت که امکان حمل دستگاه وجود نداشته باشد می تواند از نازال بلند به مدت محدود تا 30 دقیقه استفاده کند.
تذکر: در صورت استفاده همزمان دو دستگاه اکسیژن ساز و دستگاه کمک تنفسی NIV، هر کدام از دستگاه ها بایستی به پریز های برق مجزا وصل شود.
